Van Tilburg naar Johannesburg
Door: Suzanne
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
09 Januari 2015 | Zuid-Afrika, Johannesburg
8 januari, het is zover. Ik sta op met een normaal gevoel. En met een verzameling gebruikte tissues op de grond, inclusief dichte neus. En met een keelpijn waar je u tegen zegt. HOEZO ben ik ongeveer heel het jaar nooit ziek geweest en ben ik uitgerekend vandaag, de dag waar ik maanden naar toe heb geleefd, niet fit? Positief zijn, komt goed.
Met nog steeds geen zenuw te bekennen heb ik mijn laatste spullen ingepakt. Het idee 'ik doe mijn backpack maar driekwart vol, dan kan ik nog wat kopen' heb ik uit mijn hoofd gezet toen ik hem dichtritste met moeite, waarbij ik er bijna op moest gaan zitten om hem überhaupt dicht te krijgen. Maar ik heb echt alleen bij wat ik nodig heb! Oké, en ook een föhn.
Ik ben er klaar voor! Met enkel de laatste 5 minuten wat stress (zoals altijd, op het laatst bedenk ik van alles wat ik nog moet doen) verliep de ochtend vlekkeloos. Last minute sprint ik nog even gauw naar de wc. Hopsakee, klaar. En wat gebeurt er dan, al 2 minuten na de ingecalculeerde vertrektijd? Ja hoor, ik trek de rits van mijn broek kapot! Hel, in 30 seconde een nieuwe lange broek uitzoeken, anders heb ik er maar 1 de komende 8,5 maand. Oké, nu echt klaar om te gaan. Nee, toch niet. Ook nog een sprintje (en dan bedoel ik ook echt rennend) door de Etos. Niet omdat ik Etos niet kan missen hoor, maar omdat ik toch nog maar een extra neusspray wilde meenemen. En die keelpijn? Daar kom ik wel overheen, Ingeborg had al keeltabletten voor me ingepakt. Yes, nu kan de rit naar Schiphol echt beginnen!
Met Ingeborg, haar zus en twee vriendinnen, haar ouders en mijn ouders stonden we uiteindelijk op Schiphol. Toen begon het eindelijk een beetje echt te voelen! Na een drankje met zijn allen te hebben gedronken, dropte we onze volgepropte backpacks en waren we klaar om aan het grote avontuur te beginnen. Met een lach en een traan hebben we afscheid van elkaar genomen, en eindeloos gezwaaid. Gelukkig zien we iedereen over 8,5 maand weer terug (met spandoeken en ballonnen op Schiphol toch?)
De eerste vlucht (richting Londen) ging goed, die duurde slechts een uur. Eenmaal aangekomen zochten we regelrecht naar een apotheek. Het is toch niet te geloven? Puk en muk zijn nog geen dag weg, of we moeten al een apotheek raadplegen. Eens kijken of de "Engelse Etos" een wondermiddel heeft voor mijn keel. Want die optimisme van komt wel goed? Daar kwam ik wel op terug na vlucht nr. 1! Wat een keelpijn. Strepsils en Hema keeltabletten deden niet genoeg, dus na advies van de apotheek kreeg ik nog een buisje tabletten met dubbele werking. Iets met pijnstillend, ontsmettend, sterk, het woord antibiotica viel ook.. Oké, klinkt goed. Kom maar op met dat wondermiddel, op hoop van zegen.
Wachtend op de volgende vlucht kreeg ik een sms: "er ligt een dikke, rode envelop voor je in de brievenbus. Open maken, of laten liggen tot je terug bent?' Wauw, dan word ik nieuwsgierig hoor! Ik ben nog niet op de eerste reisbestemming aangekomen, of Skypesessie 1 is al een feit (op het vliegveld wel te verstaan). Maar ideaal dat het kan, anders had ik pas over 8,5 maand de leuke kaart die erin zat kunnen lezen!
Daarna waren we klaar voor vlucht 2, Richting Johannesburg in Zuid Afrika. Er ging een wereld voor me open. Voor het eerst stapte ik in een groot, luxe vliegtuig! Wat een verschil als je Ryanair gewend bent (die vliegtuigen zijn namelijk vergelijkbaar met speelgoed-vliegtuigjes). Op onze stoel lag een kussen, dekentje en tandenborstel incl. tandpasta klaar. En we hadden allemaal een eigen tv scherm! Wat een feest! Als grap zei ik tegen Ingeborg: zolang er geen dikke, snurkende man naast me komt zitten, komt deze vlucht helemaal goed!! Echter arriveert 5 minuten later de buurman: ik paste ongeveer 2,5 keer in hem, en hij zag eruit alsof hij snurkt. En dan ook echt hard snurkt. Maar alsof mijn gebeden werden verhoord, kreeg hij binnen een halfuur al een andere stoel aangeboden door het personeel. Eentje waar hij meer ruimte had (EN IK DUS OOK). Even later kregen we drinken en een avondmaaltijd. En echt, het smaakte nog best prima! Met in de ochtend nog een ontbijt, was het al bij al een prima vlucht. Helaas heb ik wel de hele reis super, mega, ontzettend, niet te beschrijven erge keelpijn gehad. Hopelijk verdwijnt dat heel snel..
Inmiddels zijn we aangekomen in ons eerste hostel. Tijd om te genieten! O, en als je denkt: wat een mega blog, alleen al over het vertrek!? Ik had toevallig tijd over in het vliegtuig ;-)
Met nog steeds geen zenuw te bekennen heb ik mijn laatste spullen ingepakt. Het idee 'ik doe mijn backpack maar driekwart vol, dan kan ik nog wat kopen' heb ik uit mijn hoofd gezet toen ik hem dichtritste met moeite, waarbij ik er bijna op moest gaan zitten om hem überhaupt dicht te krijgen. Maar ik heb echt alleen bij wat ik nodig heb! Oké, en ook een föhn.
Ik ben er klaar voor! Met enkel de laatste 5 minuten wat stress (zoals altijd, op het laatst bedenk ik van alles wat ik nog moet doen) verliep de ochtend vlekkeloos. Last minute sprint ik nog even gauw naar de wc. Hopsakee, klaar. En wat gebeurt er dan, al 2 minuten na de ingecalculeerde vertrektijd? Ja hoor, ik trek de rits van mijn broek kapot! Hel, in 30 seconde een nieuwe lange broek uitzoeken, anders heb ik er maar 1 de komende 8,5 maand. Oké, nu echt klaar om te gaan. Nee, toch niet. Ook nog een sprintje (en dan bedoel ik ook echt rennend) door de Etos. Niet omdat ik Etos niet kan missen hoor, maar omdat ik toch nog maar een extra neusspray wilde meenemen. En die keelpijn? Daar kom ik wel overheen, Ingeborg had al keeltabletten voor me ingepakt. Yes, nu kan de rit naar Schiphol echt beginnen!
Met Ingeborg, haar zus en twee vriendinnen, haar ouders en mijn ouders stonden we uiteindelijk op Schiphol. Toen begon het eindelijk een beetje echt te voelen! Na een drankje met zijn allen te hebben gedronken, dropte we onze volgepropte backpacks en waren we klaar om aan het grote avontuur te beginnen. Met een lach en een traan hebben we afscheid van elkaar genomen, en eindeloos gezwaaid. Gelukkig zien we iedereen over 8,5 maand weer terug (met spandoeken en ballonnen op Schiphol toch?)
De eerste vlucht (richting Londen) ging goed, die duurde slechts een uur. Eenmaal aangekomen zochten we regelrecht naar een apotheek. Het is toch niet te geloven? Puk en muk zijn nog geen dag weg, of we moeten al een apotheek raadplegen. Eens kijken of de "Engelse Etos" een wondermiddel heeft voor mijn keel. Want die optimisme van komt wel goed? Daar kwam ik wel op terug na vlucht nr. 1! Wat een keelpijn. Strepsils en Hema keeltabletten deden niet genoeg, dus na advies van de apotheek kreeg ik nog een buisje tabletten met dubbele werking. Iets met pijnstillend, ontsmettend, sterk, het woord antibiotica viel ook.. Oké, klinkt goed. Kom maar op met dat wondermiddel, op hoop van zegen.
Wachtend op de volgende vlucht kreeg ik een sms: "er ligt een dikke, rode envelop voor je in de brievenbus. Open maken, of laten liggen tot je terug bent?' Wauw, dan word ik nieuwsgierig hoor! Ik ben nog niet op de eerste reisbestemming aangekomen, of Skypesessie 1 is al een feit (op het vliegveld wel te verstaan). Maar ideaal dat het kan, anders had ik pas over 8,5 maand de leuke kaart die erin zat kunnen lezen!
Daarna waren we klaar voor vlucht 2, Richting Johannesburg in Zuid Afrika. Er ging een wereld voor me open. Voor het eerst stapte ik in een groot, luxe vliegtuig! Wat een verschil als je Ryanair gewend bent (die vliegtuigen zijn namelijk vergelijkbaar met speelgoed-vliegtuigjes). Op onze stoel lag een kussen, dekentje en tandenborstel incl. tandpasta klaar. En we hadden allemaal een eigen tv scherm! Wat een feest! Als grap zei ik tegen Ingeborg: zolang er geen dikke, snurkende man naast me komt zitten, komt deze vlucht helemaal goed!! Echter arriveert 5 minuten later de buurman: ik paste ongeveer 2,5 keer in hem, en hij zag eruit alsof hij snurkt. En dan ook echt hard snurkt. Maar alsof mijn gebeden werden verhoord, kreeg hij binnen een halfuur al een andere stoel aangeboden door het personeel. Eentje waar hij meer ruimte had (EN IK DUS OOK). Even later kregen we drinken en een avondmaaltijd. En echt, het smaakte nog best prima! Met in de ochtend nog een ontbijt, was het al bij al een prima vlucht. Helaas heb ik wel de hele reis super, mega, ontzettend, niet te beschrijven erge keelpijn gehad. Hopelijk verdwijnt dat heel snel..
Inmiddels zijn we aangekomen in ons eerste hostel. Tijd om te genieten! O, en als je denkt: wat een mega blog, alleen al over het vertrek!? Ik had toevallig tijd over in het vliegtuig ;-)
-
09 Januari 2015 - 14:17
Hans Wijdemans:
Etos een proces aandoen als je keelpijn niet overgaat !! Beterschap ermee -
09 Januari 2015 - 15:17
Tamara:
Jaa gelukkig heb je hem nog kunnen zien! Ik ga je reisverslagen natuurlijk volgen en ben benieuwd naar je eerste indrukken! Beterschap!
Groetjes Tamara -
09 Januari 2015 - 15:58
Frans:
Het beste met je keel, en vooral zuigtabletjes gebruiken! Groetjes Frans en Carla
P.s. Doe ook de groeten aan Ingeborg!☺️ -
09 Januari 2015 - 16:21
Berry En Marijke Jansen:
veel plezier geniet van deze mooie vakantie
Beterschap met je keel
We blijven je volgen Suzanne
Groetjes Berry en Marijke -
09 Januari 2015 - 17:05
Frieda Van Luijck:
Ohh Suzanne wat een pech, niet fijn een zere keel,
Beterschap, en we blijven je verhalen volgen.
Groetjes Frieda en Hans
-
09 Januari 2015 - 17:21
Nicle Van Gijzel:
Whahahahha die stress voor vertrek zie ik al helemaal voor me. Broek stuk trekken en door de Etos vliegen. Briljant! Nu snel lekker genieten. X Jezus -
09 Januari 2015 - 17:41
Francien Van Son:
Beterschap met je keel, we blijven je volgen, veel plezier.
Groetjes Francien en Paul
-
10 Januari 2015 - 19:32
Tanja Tempelaars:
Hele fijne tijd en geniet van deze mooie ervaring!!! Wel balen dat je nu net een knetter zere keel hebt zeg!!! Komt goed, laat het mooie weer zijn werk maar doen xxxx -
15 Januari 2015 - 13:58
Dieke:
Dat heb jij weer! onder tussen hopelijk die keelpijn weg...!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
