See ya Australia!

Natuurlijk konden Ingeborg en ik weer geen rust in de kont krijgen. Uiteraard wilde we weer leuke dingen doen en vanzelfsprekend hadden we wederom een zeer strakke planning gemaakt. Dit moest wel, want we wilde uiterlijk op zaterdag in Sydney zijn, dus hadden maar twee volledige dagen in Byron Bay.

Donderdag ging de wekker vroeg, want we wilde gaan snorkelen. Helaas kon dit niet, omdat de zee conditie niet goed was en er dus geen boten vertrokken om te snorkelen. We wijzigde gauw ons plan, en boekte een dagtocht naar het stadje Nimbin. We werden opgehaald door een hippe bus. Eerst kwamen we bij een mooi viewpoint en vervolgens bij een waterval. Daarna arriveerde we in Nimbin en hadden we vrije tijd. Het bleek echter een echte hippie-plek te zijn. Allerlei mensen met dreadlocks, verschillende kleuren kleding, creatieve combinaties kleding vooral ook en winkeltjes waar je normaal zo voorbij zou lopen. Het was echt een plekje voor hippies en voor mensen die van koekjes en cake houden. En dan bedoel ik niet de koekjes en cake die ik lekker vind, maar marihuana- en wietkoekjes. Overal werd dit aangeboden, dus Inge en ik hadden het al heel gauw gezien. Na een broodje hamburger als lunch (zonder wiet of marihuana!) gingen we nog naar een kaarsenfabriek, wat wel erg leuk was. We zagen daar hoe zij kaarsen maakte en versierde. De dagtocht was leuk om er weer even tussenuit te zijn, maar het plekje Nimbin was echt niets voor mij. In de avond hebben we de dag toch nog goed afgesloten met een avondje stappen in Byron Bay. We hadden de luxe dat we vanuit ons hostel VIP waren, en daarom de club konden bellen om met een busje te worden opgehaald. Scheelde ons mooi weer een wandeling van maar liefst tien minuten.

De volgende dag konden we helaas weer niet snorkelen, omdat alles al volgeboekt zat. Flink balen dus, want Byron Bay moet een geweldige plek zijn om te snorkelen. Om 09:10 beide ik als plan B gauw de surfschool of ze nog een plekje vrij hadden voor een beginnersles. Ik had geluk, en kon meedoen met de les van 10:00. Ik rolde vliegensvlug m'n bed uit, maakte me klaar en checkte me uit. Klaar om te surfen! Het zou een les zijn van 3,5 uur, maar omdat de zee vrij wild werd en laag begon te staan stopte we een uurtje eerder. Op zich prima, want wat is surfen vermoeiend zeg! De les werd wel heel goed gegeven, en ik heb de basics van surfen nu geleerd. En het allerleukste: het is me gelukt om een paar keer te staan! Na de les voelde ik al spierpijn in mijn armen opkomen, dus dat beloofde niet veel goeds. Na een warme douche was het echter nog geen tijd om te rusten, want uiteraard stond er alweer een volgende activiteit op de planning. Ingeborg en ik gingen naar de vuurtoren van Byron Bay en het meest oostelijke punt van Australië wandelen. Dit was een wandeling van zo'n 2 uur, met heel wat trappen. De wandeling was erg leuk en het uitzicht was mooi! Je kunt daar blijkbaar dagelijks heel goed dolfijnen en walvissen spotten, maar wij hadden redelijke haast (zoals gewoonlijk) dus hadden niet genoeg tijd om dit te doen. Tijdens de wandeling begon ik langzaam ook spierpijn in mijn benen en pijn in mijn knieën te voelen.. Fijn, een keertje surfen!

Eenmaal terug gekomen in het hostel maakte we ons snel klaar om naar Sydney te gaan. Er stond een lange busreis op de planning. Rond half 6 zijn we vertrokken, en de volgende ochtend kwamen we rond 8 uur aan. Weer een zeer comfortabele nacht in de bus dus... Na een goede powernap zijn we op stap geweest en hebben daarna lekker uitgeslapen op zondag. Heerlijk om eens niet wakker te worden van de wekker. Gelukkig werden we ook niet wakker van de mensen op onze kamer, wat een wonder was want we verbleven met 32 mensen op 1 kamer!! We hadden een bizar grote kamer, maar hadden hiervoor gekozen omdat het lekker goedkoop was.

Na het uitslapen wilde we naar een markt. We kwamen terecht bij een shoppingmall, waarvan we dachten dat het de markt was. We gingen lekker los met kopen: handschoenen en een trui voor nieuw zeeland, oorbellen, broekje etcetera. Toen we wilde gaan zagen we dat er ook nog een kelder was, en dáár bleek de markt plaats te vinden. Ook echt iets voor ons om te denken dat een shoppingmall een markt is.. We kwamen last-minute op de échte markt, waardoor allerlei groente en fruit tegen spotprijzen werden verkocht. Het krioelde van de mensen en overal hoorde je geschreeuw over hoe goedkoop de paprika's, tomaten en bananen waren. 1 dollar! Een mand vol, 1 dollar! Koop het hier! De beste groente, de beste prijs! We hebben ons aan de drukte gewaagd en toen voor de hele week groente en fruit ingeslagen. Bepakt en bezakt, en met een voldaan gevoel, gingen we terug naar het hostel om vervolgens een avondje te chillen.

Op maandagochtend hebben we een free-walking-tour gedaan. Hierbij liepen we met een gids door Sydney, en kregen we alle ins-and-outs te horen over allerlei bezienswaardigheden. De tour was vrij lang, maar het was wel leuk om zo in ieder geval een groot deel van Sydney te ontdekken. Vervolgens hebben we research gedaan wat we verder nog in Sydney wilde doen. Het bleek dat we het allemaal minder leuk vonden dan verwacht. We hoorde grootse verhalen over Sydney, maar dat viel bij ons wat tegen. In ieder geval was aan winkels geen tekort, wat natuurlijk weer wel een groot pluspunt is wat ons betreft.

Dinsdag gingen we na een uitgebreid ontbijt met de bus naar Bondi Beach. We hoorde dat je van dat strand naar Cogee Beach kon lopen, wat een wandeling van ongeveer twee uur is. Eenmaal aangekomen zag het weer er maar grauw uit. Na opwarmen in de Hungry Jacks (een soort Mc Donalds/Burger King, maar dan goedkoper) vond Australië het blijkbaar nodig om regen te sturen. Naast dat het er grauw uit zag, het hard waaide en het koud was stopte het dus ook niet meer met regenen. Ik besloot een ijsje te kopen (jahaa, dat doe ik nog steeds. Ook in de kou. Áltijd tijd voor ijs blijft mijn motto) en daarna namen we de bus terug naar ons hostel. Niks gezien van die hele wandeling dus.. We troostte onszelf door nog maar wat te gaan winkelen en in de avond hebben we gewoon wat zitten kletsen met onze kamergenoten. Genoeg te kletsen met 32 man..

Woensdag was onze shoppingdag. In de ochtend had Inge "even" haar rekening geplunderd voor haar nieuwe paspoort en een nieuwe iPhone. Dit moest nog vanwege haar tas die in Bundaberg was gestolen. Gelúkkig was haar paspoort op tijd klaar, anders moest ik haar achterlaten met de vlucht naar Nieuw-Zeeland (hihi). Blijkbaar hing het geld uitgeven in de lucht, want vervolgens heb ik een fortuin uitgegeven aan Pandora sieraden. Ik heb nu officieel een Pandorawereldreisarmband (dat woord wil ik gewoon even aan elkaar schrijven, bekt best lekker toch). Ik had eerder al een aantal bedels gekocht, maar aangezien de Australische bankrekening nog niet volledig leeggeplunderd was vond ik dat ik mezelf wel even mocht verwennen. Ik heb er tenslotte wel 6 weken voor op een boerderij gewerkt, dan verdien je vakantie tot september en sieraden! In de avond gingen we stappen en op donderdag wilde we naar de Blue Mountains. We hadden speciaal onze wekker om 11 uur gezet. Toen we bij het reisbureau vroegen hoe laat de trein ging, werden we bijna uitgelachen en bleken de meeste mensen voor deze trip om 07:30 te vertrekken omdat het een ritje van bijna twee uur enkele reis is. Het was nog wel mogelijk, maar dan moesten we redelijk haasten en dan zouden we niet "alles eruit halen". We besloten daarom nog een keer naar Bondi te gaan, om alsnog de wandeling te maken. Dit keer was het heerlijk zonnig, en achteraf bleek het een perfecte keus te zijn. Het was een heerlijke wandeling langs strandjes! In de avond hebben we onze backpack moeten reorganiseren, (DRAMA!), want de volgende ochtend werden we op Sydney AirPort verwacht voor de vlucht naar Nieuw-Zeeland. Vandaag dus...

Land nummero 6 van de wereldreis kan alweer worden afgestreept. Als je zoekt in mijn blogs op de woorden "bizar" en "snel", zul je vast veel resultaten krijgen. Het voelt dan ook wederom bizar om naar het volgende land te gaan, en het gaat nog steeds allemaal zo snel. Ik ben ruim drie maanden in Australië geweest, en zo voelt het totaal niet. Voordat ik op reis ging dacht ik "als ik straks in Australië ben en moet werken en zo, pffff... Dat wordt raar. Maar dat is nog zó ver weg!" Nou, en nu zit het er alweer op...

Australië, ik heb van je genoten. Wat een bijzondere ervaringen heb ik weer opgedaan. Ik kan me nog enorm goed herinneren hoe groot de shock was over de prijzen in Australië, hoe duur alles was vergeleken met Azië. De mooiste dag in Australië was voor mij denk ik de dagtocht naar Whitsundays. Dat was zo'n hemelse dag... Een gezellige boottocht, snorkelen en zwemmen tussen prachtige vissen en koraal en vervolgens van de zon genieten op een mooi wit strand met kristalhelder water. Daarnaast vond ik het ge-wel-dig om walibis te voeren op Magnetic Island, en een Kangaroo te aaien (en dood te gooien met selfies) in Brisbane. Tot slot was het werken op de boerderij natuurlijk een geweldige ervaring. De 1,5 maand in Bundaberg zal ik nooit vergeten. Ik kan voor altijd zeggen dat ik op het platteland heb gewerkt en een ervaren maïs-plukker ben. En vader en moeder zijn er ook blij mee denk ik, want zij hebben inmiddels op hun volkstuintje maïs gepland. Wat ik trouwens echt ga missen van Australië zijn de goddelijke Tim Tam koekjes. Wat ik niet ga missen is het Australische Engels. Alles moet net even anders. Slippers zijn altijd flip flops, maar bij hun tongues. Alles moet kort, en Australia spreek je dan ook uit als stralia ('laten we de AU gewoon niet uitspreken'). Mac Donalds is Maccas en maïs is weer geen sweetcorn maar zogenaamde "mees". Ja, misschien ook maar goed dat ik ga, want ik begin zelf ook al "how're u?" tegen onbekenden te zeggen, "no worries" als iemand dankjewel zegt en "see ya" tegen mensen waarvan ik weet dat ik ze nooit meer zal zien. Vonden we 3 maanden geleden allemaal nog zo megaaaaaaa raar klinken...

Inmiddels ben ik met mijn muts, sjaal en handschoenen in Nieuw-Zeeland. Australië was top. Op naar nieuwe ervaringen en vooral... Op naar de kou! Groetjes vanuit het ijskoude Nieuw-Zeeland en ik hoef vooral geen groetjes terug uit het zonovergoten Nederland. No worries and see ya!