Cambodja, geweldig land!

In Phnom Penh zijn we donderdag naar de killing fields en het bijbehorende S21 museum geweest. Dit is een soort Auswitsch, maar dan in Cambodja. Hier zijn meer dan een miljoen mensen gedood door de Rode Khmer. Op de killing fields liep je rond met een recorder, waarmee je alle geschiedenis en het verhaal over de desbetreffende plek kon beluisteren. Het verhaal was ook in het Nederlands beschikbaar op de recorder, ideaal voor ons dus. Het was heel indrukwekkend. Je hoorde verhalen van slachtoffers en er werd niets geheim gehouden wat er hier allemaal is gebeurd. Het was heel triest.. Zo werd er zelfs gewoon verteld dat er baby's tegen een boom doodgeslagen werden en dat ze bij mensen de keel open sneden en lieten doodbloeden. Op de killing field zag je bij sommige massagraven nog stukken bot in de grond zitten, van lichamen die omhoog zijn gekomen door bijvoorbeeld de regen. Ik zal er verder niet in geuren en kleuren over vertellen, want wat hier allemaal is gebeurd is echt ziek. En het is pas zo'n 30 jaar geleden. Ook het museum was erg indrukwekkend. Dit was een gevangenis van toen, waarbij je ook weer ongelooflijke dingen zag. Ruimtes die zo klein waren als een wc-ruimte, waar men in opgesloten werd. Bedden waar ze aan vastgeketend werden om hen te kunnen slaan. Allemaal heel griezelig en ongelooflijk. Ik heb een leesboek aangeschaft, "first they killed my father", waarin een meisje van 5 haar verhaal doet over deze periode. Je kunt je wel voorstellen dat we na het bezoekje aan deze musea even moesten bijkomen.. We hebben een tijdje bij het zwembad in ons hostel gelegen, en later op de avond besloten we met een grote groep van 14 mensen te gaan eten en wat te gaan drinken. Zo hebben we deze indrukwekkende dag toch heel gezellig kunnen afsluiten.

Vrijdag hebben we de bus gepakt naar Sihanoukville. Hier wilde we ons visum voor Vietnam regelen en vervolgens doorgaan naar een eiland waar we veel goede dingen over hadden gehoord, namelijk Koh Rong. We hadden er niet aan gedacht dat het weekend voor de deur stond, dus ons paspoort konden we niet een dag later terug krijgen. We besloten daarom door te reizen, en later terug te komen voor ons paspoort met visum. We moesten een hostel voor 1 nacht zoeken in Sihanoukville, en we vonden er een die super tof was. De bedden waren heel ruim, het was er heel gezellig en het zat dichtbij het strand. Allemaal super dus! Na het kijken van de zonsondergang op het strand, een heerlijke maaltijd en een uitgebreide fatsoeneer-sessie besloten we een kijkje te nemen bij de kroegjes op het strand. Bij elke kroeg gaven ze een gratis shotje en bij de kroeg waar we eindigde kregen we een gratis shotje, een gratis drankje en een Bucket voor slechts 1 dollar! Jullie begrijpen het vervolg natuurlijk wel... Een bizar gezellige avond voor maar 1 dollar! Daar teken ik voor, in Tilburg ben je dat geld al kwijt met je jas ophangen in de garderobe. Na een extreem korte nacht pakte we de boot naar een eiland. Je kon kiezen tussen een party-eiland (Koh Rong), of een heel rustig en mooi eiland (Koh Rong Samloem). Wij kozen voor de tweede, want we hoorde dat dit een paradijs en droomeiland was. Eenmaal aangekomen bleek alle accommodatie gigantisch duur te zijn, namelijk tussen de 30-85 dollar per nacht! Na zo'n 40 minuten lopen eindigde we aan de andere kant van het eiland, en vonden we een tentje voor 5 dollar per persoon. We hadden geluk dat we na een kwartier onze backpack ergens konden dumpen, want het was net een bootcamp: in de felle zon, door strandzand met grote backpack op de rug en een kleine backpack op de buik. We hadden de belangrijkste dingen in onze kleine rugzak gedaan waarmee we zijn doorgelopen, en toen kon het avontuur beginnen: Suzanne in een tent, again! Nog even, en ik kan mezelf een camping professor noemen. Helaas was het weer zo'n expeditie Robinson gevoel, en was het allemaal behoorlijk primitief. Het eiland was geweldig, maar voor ik jullie jaloers kan maken (want het was écht héél mooi), eerst even klagen: de tent was niet waterdicht, dus we hadden geluk dat er geen tropische regenbui over ons heen kwam. We lagen op een heel dun matje (zo'n 5 cm denk ik), dus eigenlijk sliep je gewoon in het zand met een beschermlaag. Een bezoekje aan de wc wilde je het liefst voorkomen. Het wc-huisje was een soort hutje van bamboo, waarbij de deur vol met gaten zat. De wc bestond uit twee houten planken met een gat erin, waarbij je boodschap in een gat in de grond viel. De geur die uit het diep gegraven gat kwam zal ik je besparen, maar was zacht uitgedrukt niet zo fijn. Vandaar waarschijnlijk ook de tientallen vliegen die de wc met je deelde. Een douche was er niet, want ze hadden geen stromend water; de zee was de douche (en voor ons bij voorkeur ook de wc). Toen de zon onder was, werd eiland Koh Rong Samloem een paradijs voor muggen. Ik ben volledig lek gestoken: ze prikte ondanks mijn anti muggenspray wild in het rond. Vooral mijn billen stonden vol met kersverse muggenbulten, door mijn broek en stoel heen geprikt! Gelukkig zit ik trouw aan de malariapillen, want die muggen laten mij echt niet in de 'steek'.
Tot zo ver de minpunten, laten we het nu vooral over de pluspunten hebben. Ben gewaarschuwd, de volgende informatie kan zeer jaloerse gevoelens opwekken: het eiland was geweldig, prachtig allemachtig! Een poederwit strand en fantastisch helderblauw water. Je kent vast wel zo'n foto uit een vakantie brochure die ongetwijfeld is gephotoshopt? Nou, zo zag het er hier ook uit maar dan zonder Photoshop. Er was een lekker zonnetje, een fijn briesje, een geweldig goede temperatuur zee en het mooiste van alles: alles behalve toeristisch! Het was er echt rustig, je had bijna de hele zee voor jezelf en er waren geen krijsende kinderen en ruziënde stelletjes die je normaal gratis bij je vakantie krijgt. Kortom: een droomeiland! We werden 's ochtends wakker, opende de tent en stonden in de zon op het strand. We liepen zo regelrecht de zee in, en konden genieten van een heerlijke relaxte sfeer. Een soepje eten op een strandbed, een verse fruitsmoothie drinken op een stoeltje in het strand, een plak chocoladecake nuttigen vanuit een hangmat.. Alles was heerlijk op dit droomeiland! Na 1,5 dag op dit perfecte eiland hebben we op maandagochtend de boot terug gepakt naar Sihanoukville. Doei mooi strand, ik heb van je genoten.

In Sihanoukville checkte we weer in bij hetzelfde hostel als een paar dagen eerder, zijn we wat gaan eten en vervolgens naar het strand gegaan. Het strand en water is dan een stuk minder relaxed als je van een mooi eiland komt, maar het was nog steeds prima. Uiteindelijk hebben we ons paspoort op kunnen halen, met het visum voor Vietnam erin. Daarna hebben we even een goede powernap gedaan, wat ik zeker nodig had want ik voelde me niet helemaal fit, en daarna zijn we ondanks ik me niet heel goed voelde toch op stap gegaan; dat wil je niet missen in Sihanoukville. Na een gratis stapavond (flyers verzamelen en daar gratis drankjes mee ophalen) gingen we dinsdagochtend met de bus naar onze laatste bestemming in Cambodja: Kampot. We liepen naar een markt, maar dat was niet zo'n succes. Het was echt zo'n lokale markt, het stonk enorm en we vluchtte na 30 seconde dan ook graag, terug naar het hostel. Daar hebben we wat gerelaxt, want er was maar weinig te beleven in Kampot en het was super warm (25 - 30 graden). We hebben geluk dat we niet een maand later naar Cambodja gingen, want april is de heetste periode. De temperatuur loopt dan blijkbaar flink op, dus dat zou iets teveel van het goeie zijn.

En vandaag is het alweer tijd voor land nummero 5, Vietnam! Cambodja vond ik echt super leuk om doorheen te reizen. In de ene stad was wat meer te beleven dan in de andere, maar als ik terug denk aan Cambodja in zijn geheel hebben we hier echt een super tijd gehad! Het hoogtepunt was de pub crawl in Siem Reap. Maar feestjes kan je overal vieren, dus de killing fields is ook iets wat ik zeker zou aanraden en nooit zal vergeten. Dit kan je natuurlijk niet 'leuk' noemen, maar het is wel heel indrukwekkend. Ach, en als ik dan toch bezig ben met hoogtepunten wil ik ook nog een keer het droomeiland Koh Rong benoemen!

Tot slot wil ik jullie live heel veel groetjes doen vanuit onze bus richting Vietnam, met WiFi en ligstoelen. Hoe wij in zo'n bizarre en relaxte bus zijn terecht gekomen weet ik ook niet, maar ik zeg dikke prima. Dan is zo'n lange reisdag toch iets beter te doen dan wanneer je half opgevouwen zit in een minibusje.