Retourtje ziekenhuis

We hebben lang gedaan over de reis van Warner Beach naar Port st. Johns, vanwege vertraging en een extra shuttle die we nodig hadden. Vanaf 8 uur in de ochtend zaten we klaar voor vertrek, en toen we 's avonds eindelijk aankwamen viel het dan ook flink tegen dat het hostel er niet top uitzag. Bijzondere types die er rondliepen, het was niet heel schoon en het ergste nog: overal liepen salamanders rond, ook op de kamer! Gelukkig was het maar voor 2 nachten en hadden we voor vrijdag een leuke dag gepland: een hiking tour naar een waterval, waar je van een clif kon springen en kon zwemmen, en 's avonds naar de zonsondergang kijken vanaf een berg. Helaas viel deze dag behoorlijk in het water, letterlijk...

Ingeborg en ik gingen goed voorbereid de hikingtour van start; flink stevige wandelschoenen, genoeg water en andere benodigdheden.. We hadden het allemaal bij de hand. Dat de leiding op blote voeten of slippers liep was bijzonder, maar voor hen normaal. Het was een gekke weg naar de waterval, door bossen en over stenen in het water. Toen we op de helft waren moesten we bij een rots omhoog. Leiding 1 en de 2 andere wandelaars waren er al, leiding 2 klom ook omhoog, en vervolgens volgde Ingeborg en stond ik klaar om haar te volgen. Toen gebeurde het onverwachte: Ingeborg gleed uit op een glad stuk van de rots en schoof zo een meter naar beneden, met haar voeten in het water. Ik vloog gelijk op haar af om te kijken of alles goed was, en toen ik dacht dat er niks open was (wel flinke schaafwonden) keek ze me aan.. De rots zat vol bloed en er zat een dikke snee bij haar kin! De leiding kwam gelukkig gelijk helpen. We hebben alles schoongemaakt en daarna zijn de andere wandelaars doorgegaan naar de waterval met een leider, en zijn wij twee met de andere leider blijven wachten. Ondertussen hebben we de wond (en alle andere zere plekken) zo goed mogelijk verzorgd. Toch nog een geluk dat ik altijd alles meesjouw en de Etos sponsor, met een basic-EHBO-kit. De wond zag er toch redelijk diep uit, dus het leek ons verstandiger om naar het ziekenhuis te gaan. Op trillende benen zijn we de weg terug gewandeld (we waren natuurlijk in the middle of nowhere) en daarna zijn we opgehaald. Bij het hostel hebben we papieren e.d. gepakt en toen naar een soort kliniek gegaan, met iemand van het hostel. Het was ietwat anders dan in Nederland: je kunt er zomaar binnenlopen, het kost niks (omdat de mensen daar het zich niet kunnen veroorloven om veel geld te betalen voor zorg) en er was een warrige communicatie. Gelukkig was de hygiëne goed en hebben ze prima kunnen helpen. Ze hebben eerst Inge's kin verdoofd, toen een hechting erin gedaan en uiteindelijk nog een tetanus prik gegeven en pijnstillers meegegeven. Ik heb elk detail kunnen meekijken (AAAARGHHH) en dat ook expres gedaan: het is toch het buitenland, even checken of alles steriel en volgens procedure gaat.. Als mummie terug naar het hostel gegaan en even bijgekomen van de schrik. Inmiddels gaat het een stuk beter, alleen is alles wel bont en blauw. Maar 1 geluk, ze is nog even sexy als altijd. Ook met een hechting in de kin ;).

Gelukkig heeft Inge er niet teveel last van gehad. Dezelfde avond zijn we daarom toch nog naar de zonsondergang gaan kijken, en dat was gelukkig wel een succes! Hoog in de bergen, met een drankje en muziek hebben we de zon prachtig zien ondergaan. Daarna hebben we nog in het hostel gegeten, waar een live Afrikaans optreden was. En toen kwamen we tot de conclusie dat het hostel zo slecht nog niet was. De mensen waren hartstikke aardig en behulpzaam, het eten was prima en de salamanders.. Die hebben me in ieder geval niet opgegeten!

Zaterdag zijn we weer met de Bazbus verder gegaan, naar Chintsa, om de dag erna door te gaan naar Hogsback. Eenmaal daar aangekomen waren we gelijk blij. Het hostel zit in de bergen gevestigd tussen mooie natuur, en... Je kan bovenop de berg in bad, met een prachtig uitzicht. In 4 woorden: gaaf, gaaf, gaaf, gaaf! Vandaag staat er weer een hiking op de planning, ook naar een waterval. Hopelijk is het dit keer echt een retourtje waterval, en niet een retourtje ziekenhuis..